komórki rozrodcze

См. также в других словарях:

• płciowy — przym. od płeć w zn. 1 Cechy płciowe. Zróżnicowanie płciowe osobników. ∆ biol. Akt, stosunek płciowy «proces, akt spółkowania, zapłodnienia» ∆ Cykl płciowy «zmiany w organizmie zachodzące okresowo, związane z dojrzewaniem komórek rozrodczych i… …   Słownik języka polskiego

• rozrodczy — «dotyczący rozrodu, rozmnażania się; zdolny, odpowiedni do rozmnażania się» Funkcje rozrodcze organizmów. Kobiety w wieku rozrodczym. ∆ biol. Gruczoły rozrodcze «gruczoły wytwarzające komórki rozrodcze: jajniki, w których powstają jaja, oraz… …   Słownik języka polskiego

• gameta — ż IV, CMs. gametaecie; lm D. gametamet biol. zool. gamety «komórki rozrodcze męskie i żeńskie o zredukowanej do połowy liczbie chromosomów w stosunku do pozostałych komórek ciała» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• gonada — ż IV, CMs. gonadaadzie; lm D. gonadaad biol. gonady «męskie lub żeńskie gruczoły płciowe człowieka i zwierząt, wytwarzające komórki rozrodcze (plemniki i jaja)» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• jajnik — m III, D. a, N. jajnikkiem; lm M. i biol. «u zwierząt i człowieka: żeński gruczoł rozrodczy, zwykle parzysty, wytwarzający żeńskie komórki rozrodcze jaja, a u kręgowców także hormony» …   Słownik języka polskiego

• rozdzielnopłciowy — ∆ bot. Kwiaty rozdzielnopłciowe «kwiaty mające tylko pręciki albo tylko słupki» ∆ Rośliny rozdzielnopłciowe «rośliny o kwiatach rozdzielnopłciowych» ∆ zool. Zwierzęta rozdzielnopłciowe «zwierzęta, z których jedne osobniki określonego gatunku… …   Słownik języka polskiego

• sporofit — m IV, D. u, Ms. sporofiticie; lm M. y bot. «bezpłciowe pokolenie roślin (u brunatnic, mszaków, paprotników), wytwarzające bezpłciowe komórki rozrodcze; diploidalna faza przemiany pokoleń» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• gonada — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. gonadaadzie, biol. {{/stl 8}}{{stl 7}} gruczoł płciowy człowieka lub zwierzęcia produkujący męskie lub żeńskie komórki rozrodcze <gr.> {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• komórka — ż III, CMs. komórkarce; lm D. komórkarek 1. «niewielkie pomieszczenie, np. izdebka, szopa, służące jako schowek, spiżarnia, skład opału, narzędzi, rupieci; mały, nędzny, ciemny pokoik; klitka» Komórka na węgiel, na drzewo. Komórka pod schodami,… …   Słownik języka polskiego

• męski — męskiscy 1. «odnoszący się, należący do mężczyzny, mężczyzn; przeznaczony dla mężczyzn, obsługujący mężczyzn; złożony z mężczyzn; będący mężczyzną» Męska bielizna, konfekcja. Męskie ubranie, buty, obuwie. Magazyn mody męskiej. Fryzjer, krawiec… …   Słownik języka polskiego

• żeński — 1. «odnoszący się, należący do kobiety, do kobiet; przeznaczony dla kobiet, obsługujący kobiety; złożony z kobiet; będący kobietą» Żeński oddział w szpitalu. Chór żeński. Płeć żeńska. Żeński potomek. Szkoła żeńska. ∆ jęz. Rodzaj żeński «w… …   Słownik języka polskiego